سلام
حرف زیاده واسه گفتن. چه کنم که وقت تنگه. همه شون رو می گم. اما
دیروز خبر فوت آقای کردان رو شنیدیم. بسیار ناراحت کننده بود.
کردان رو پارسال احمدی نژاد رو کرد. و واقعا توی این یک سال موجبات خنده و جک ملت شهید پرور رو فراهم کرد.
اما خب. مرحوم شد و این مساله ی ناراحت کننده ایه.
این روزها می شنیدیم که بسیاری از دوستان ما خبر بستری شدن او و اکنون مرگ او رو با شادی و شعف !!! بیان می کردند.
البته که ما دل پری داریم از کودتاگران. اما دلیل نمی شه که مثل خودشون باشیم.
و این منو می ترسونه
و این منو می ترسونه که روزی مثل اونها از کشتن و کشته شدن (حتی) دشمنانمون لذت ببریم و شاد باشیم.
بگذریم. آرزوی تسلای خاطر برای دوست داران ایشون می کنم.
موسی
سلام دوست عزیز ،من عاشق همچین وبلاگ هایی هستم . ممنون از وبلاگ خوبت. خوشحال میشم به منم سر بزنی
سلام
فکر کنم به چیزی که میخواستین از وبلاگتون تا حالا که رسیدین، و دقیقا بوی عشق و مهربوی از نوشته های قشنگتون حس میشه.
هدف وبلاگتون خیلی قشنگه و نوشتنی که حس لمس کردن لحظه های مهربون رو میده کاملا روح رو تازه میکنه و آدم رو به خوندن ادامه میکشونه.
خونه سایبریتون مبارک!
سلام. ممنونم از لطفتون. حتما از تجربیات گرانبهاتون استفاده می کنیم.
شاد باشید
Salaaam, khoobi? emshab delam kheili gerefte!!! age tanbali nakonam delam mikhad manam ye weblog mesle ini ke shoma dorost kardin dorost konam!!! komamakammikoni???!!!
حتما فروغ جان. هر کمکی که از دستم بیاد انجام می دم